NİETZSCHE VE İKBAL’DE İNSAN PROBLEMİ / The Human Problem in Nietzsche and Iqbal

Öz

Bu çalışmanın konusu Friedrich Nietzsche ve Muhammed İkbal'in insan felsefesi hakkındadır. Her iki filozofun çalışmalarına konu edindiği temel kavram insandır. Gerek Nietzsche gerekse İkbal insan kaynaklı sorunlara dikkat çekerken benzer problemlerden bahsetmişlerdir. Söz konusu sorunlardan birisi dinden kaynaklı yanlış yönelimine maruz bırakılan insanın özünden uzaklaşmasıdır. İnsan sadece kendi özünden değil aynı zamanda bağlı olduğu kültüründen ve değerlerinden de koparılmaya çalışılmıştır. Batıya aşırı sempati duymanın ve riyakârlığın insan üzerindeki tahribatı iki düşünürün ortak yarası olmuştur. Kısaca insan değerlerinin çürümeye yüz tutmuş olduğu bir çağda Nietzsche ve İkbal’in görüşleri önem taşımaktadır. İnsanın tekrardan özüne dönmesi ve kaybolan değerlerine sahip olması için kendisini gerçekleşmesi gerekir. Bu bağlamda çalışmamız Nietzsche ve İkbal’in insan hakkındaki görüşleri mukayese edilecek ve genel bir değerlendirmeye tabi tutulacaktır.

*****

The subject of this study is Friedrich Nietzsche and Muhammad Iqbal's philosophy of man. The basic concept that both philosophers have made the subject of their works is the human being. Both Nietzsche and Iqbal mentioned similar problems while drawing attention to human problems. One of these problems is man's alienation from his essence, which is subjected to religious misdirection. Man has tried to be detached not only from his own essence but also from his culture and values. The destruction of excessive sympathy for the West and hypocrisy on human beings has been the common wound of the two thinkers. In short, the views of Nietzsche and Iqbal are important in an age where human values are on the verge of decay. For a man to return to his essence again and have his lost values, he must realize himself. In this context, our study will compare Nietzsche's and Iqbal's views on man and will be subjected to a general evaluation.